vrijdag 8 mei 2009

Toezien met Cameratoezicht

Als er op het Scheepjeshofplein cameratoezicht was geweest, was die scooter niet gestolen en gemold. Of misschien wel gestolen, de daders tijdig gepakt en de scooter niet gemold. Of was die scooter wel gestolen en gemold maar waren de daders gepakt en gestraft.

Hoe je het ook wendt of keert, waar sociale controle en sociale correctie faalt kan de handhaving van openbare orde en veiligheid met behulp van techniek nog iets goedmaken. Sceptici zeggen dat cameratoezicht de persoonlijke levenssfeer van individuen ernstig belemmert. Voorbeelden die door die sceptici worden gebruikt zijn dat men dan ook kan zien wie er bijvoorbeeld naar welke kerk gaat, wie met wie hand in hand loopt misschien wel kust en ojee ojee wie mogelijk homosexuele voorkeuren heeft en die in de openbare ruimte ook nog zichtbaar praktiseert.

Zou je dat dan niet zien als je in de openbare ruimte rondloopt en om je heen kijkt? En wat de denken van de argeloze wandelaar die een plaatje of filmpje maakt voor thuis, YouTube, Hyves of weet ik allemaal nog meer wereldwijd gepubliceerd kan worden en dan wie weet wat allemaal op de achtergrond mee vastlegt?

Natuurlijk klinkt het heel progressief als je luid roept dat de persoonlijke levenssfeer van een individu ten allen tijde beschermd moet zijn. En daarop doorredeneerend mag natuurlijk niemand zich bemoeien met hoe je de openbare ruimte gebruikt. Immers, anders word je beperkt in je persoonlijke vrijheid. Maar hoe progressief is het om toe te staan dat lieden die het niet meer zo nauw nemen met mijn en dijn en voor het schenden van de lichamelijke en geestelijke integriteit gewoon hun gang kunnen gaan terwijl iedereen progressief wegkijkt.

Ik vind dat iedereen zijn leven naar zijn eigen idee en gevoel moet kunnen inrichten en leven, in de private en openbare ruimte, binnen de afspraken die wij in onze samenleving gemaakt hebben en die we democratisch in wetten en regels vastgelegd hebben.

En als je we er al geen geld genoeg voor over hebben om de ordehandhaving door politie op straat heel goed te organiseren, dan is cameratoezicht een goede tweede. Dat is discreet, want die beelden komen echt niet op YouTube, en de beëdigde opsporingambtenaren die de beelden bekijken zijn ook diegenen die discreet en met de wet in de hand kunnen corrigeren.

Eigenlijk vind ik het erg dat zijdelings gesuggereerd wordt dat politiemensen niet discreet en zorgvuldig met de beelden van de openbare ruimte om zouden gaan.
Als wij zelf al niet meer een vorm van burgerlijke sociale controle en correctie (durven) uit (te) oefenen, laten we dan tenminste diegenen die de wettelijke taak hebben te handhaven het vertrouwen geven dat zij onze wetten en regels rechtvaardig en rechtmatig hanteren en ze de middelen geven om dat zo goed mogelijk te kunnen doen.

Al voorkomt cameratoezicht maar 1 beroving, 1 diefstal, 1 vechtpartij en ga zo maar door, dan wordt Veenendaal toch weer een stukje veiliger.

En mijn vrouw ... die geef ik gewoon een kusje als we gezellig winkelen. En voor die opsporingsambtenaar die voor dat beeldscherm aan het werk is en die dat ziet hoop ik dat hij of zij ook een geliefde heeft die hij of zij af en toe kan kussen.

En zo wordt Veenendaal en Nederland niet alleen veiliger, maar ook gezelliger.

dinsdag 28 april 2009

Station Veenendaal West en de prijs van treinkaartjes

Midden in één van de nieuwere wijken van Veenendaal ligt het jaren 70 station van Veenendaal West. Een veredelde bushalte met tocht en glas. Een klein winkelcentrum met een sporthal aan de ene kant en een redelijk groot parkeerterrein aan de andere kant.

Na sluitingstijd lekker anoniem en een prima verzamelplek voor kinderen die het thuis even niet zo gezellig vinden. Maar ook een plek waar onze pubertjes kennelijk vrij ongestraft hun vernielzucht kunnen uitleven op de grote ruiten en de resten van hun drankzucht tussen de rails deponeren.

En iedere (maandag)morgen weer zijn de resten van opvoedkundig falen te aanschouwen. Er wonen mensen in appartementen rondom die dat allemaal aanschouwen en aanhoren en toch.....

Ik heb wel eens een politievrouw op een veiligheidsavond van de Politieregio Utrecht gevraagd wat ze daaraan kunnen doen. Nou ja...eigenlijk niet veel want het is het terrein van de Nederlandse Spoorwegen (ProRail) en die hebben de Spoorwegpolitie. Dus onze Veense dienders gaan er eigenlijk niet over, zo werd mij verteld, want het is een ander politiekorps.

Dat is nou ook wat... staat de Veense Hermandad aan de trappen van het station machteloos toe te kijken hoe minderjarigen zich aan bessenjenever te goed doen en met het grint uit de spoorbaan de ruiten mollen... Een extra slok voor iedere ster in de ruit.

Ik heb de burgemeester wel eens in de commissievergadering gevraagd om camera's op te hangen om die mannekes en meiskes zichtbaar te maken en aan te pakken. Maarja, ook die staan machteloos, want....het is van ProRail en dus hebben we er als Veenendaal niets mee te maken..... Het moet niet gekker worden, een handhavingsloze enclave in Veenendaal. Vrijstaat West.

Met engelengeduld wordt regelmatig, en dat is toch wel twee keer per jaar, weer een fiks aantal grote ruiten vervangen. Rekening ProRail...en dus rekening NS ... en dus rekening treinreiziger. Die daar op dat vernielde station staat te wachten.

En zo betalen we via het treinkaartje de onbewaakte speeltuin van ongeremde pubers. Arme kinderen... hoe moeilijk wordt het later aanpassen in onze grote mensen wereld die steeds minder tolerant wordt.

In deze wereld van samenwerken kan het toch niet moeilijk zijn om als burgemeester, ProRail en Veense politie (jaja ,.... ik weet het Politieregio Utrecht) afspraken te maken.

Waarom die burger, die geen weet heeft van al die koninkrijkjes met hun scherp omlijnde grenzen zo in de steek te laten. Ik snap dat mensen in de omgeving murv en ongeïntresseerd raken.

En dan sta je als bestuur van Veenendaal toch wel erg in je hemd als er weer een set ruiten vervangen moet worden.

vrijdag 24 april 2009

Gladiator van 8, keizer van 17

We hebben het allemaal kunnen lezen: Een snotjoch van 17 jut een kleuter van 8 op om een leeftijdsgenootje af te tuigen. Het snotjoch, multimediaal begaafd als hij is, filmt de strijd en weet niet hoe snel hij zijn (zoveelste?) creatie moet publiceren op Youtube in het wereldwijdeweb.

Het slachtoffertje is een illusie van een mooie, veilige en hele wereld armer. Het kleutertje voelt zich weer een belangrijke stap dichter bij volwassenheid en het snotjoch heeft zijn manipulatieve macht wereldwijd kunnen demonstreren.

Gelukkig heeft iemand de politie getipt en de gladiator en de keizer zijn opgepakt. Het multimediale gedrocht is verwijderd. Maar de vraag is wel: Wat nu?

Er moet iets heel erg mis gegaan zijn tijdens het opgroeien van de geweldadige kleuter en het filmende snotjoch. Te veel games? Te veel video-tjes die geweld tot afstandelijk beleefd genot verheffen? Te veel voorbeelden van vriendjes?

Ik vraag me af of de ouders van deze twee Veense "helden" zich nu de ogen uit hun kop schamen, nu zij het product van hun liefde al zo jong misvormd zien.

Ik vraag me af wat je voor ouders kunt doen die dit met hun kinderen meemaken.
Hoe geven volwassenen hun kinderen leiding en begeleiding om een geweten te ontwikkelen. Hoe leer je als ouder je kinderen in een samenleving te functioneren, om daarmee te voorkomen dat diezelfde samenleving ze anders uitkotst.
Wat in die 8 en 17 jaar is misgegaan maak je niet met een taakstraf of waarschuwing ongedaan, dat vraagt veel meer.

Ik vraag me echt af of wij (de samenleving) op dit moment eigenlijk wel echt in staat zijn zoiets te voorkomen. Dan kunnen in de raadszaal mooie woorden spreken over Centrum voor Jeugd en Gezin dat er moet komen, over de taken van sociaal maatschappelijk werk en het geld dat we daaraan willen besteden.

Maar de echte vraag is: durven wij onze buren, kennissen, vrienden, bekenden en onbekenden aan te spreken als hun kinderen dreigen te ontsporen èn ze tegelijkertijd te helpen als ze hulp nodig hebben? Ook als ze dat eigenlijk zelf niet zo nodig vinden?

En eigenlijk.... zijn wij met z'n allen niet net zo verantwoordelijk voor het maken en publiceren van dat filmpje en ook niet net zo veel verantwoordelijker voor de blauwe plekken en kneuzingen van dat manneke van acht?

Eén ding is zeker: negeren of naar een instantie of een ander wijzen helpt zeker niet. Zoiets als dit voorkomen begint bij ons zelf.

dinsdag 21 april 2009

De kunst van de Lokale Politiek

Lokaal Veenendaal doet in 2010 mee aan de verkiezingen. Logisch zou je misschien zeggen, maar voor mij is dat niet zo logisch. Vanavond, tijdens de Algemene Ledenvergadering, werd de uitdagende vraag voorgelegd: "Wat voegt Lokaal Veenendaal toe aan Veenendaal".


Dat was voor mij zelf ook een gewetensvraag: "Wat wil ik toevoegen voor Veenendaal."

Ik wil geen partij-politieke spelletjes, geen marionet en zetbaas zijn van een Haagse club beroepspolitici die ver van de lokale realiteit onrealistisch probeert het individuele ego voor de nationale camera op te poetsen.

Waarom ik dit doe is mij deze week weer duidelijk geworden. Ik wil een calvinist zijn die zonder groots op te vallen een betrouwbare mede-inwoner wil zijn met een gemeende stem in de gemeenteraad.


En wat lees ik dan in de Veenendaalse Krant van afgelopen week: een raadslid van een echte calvinistische partij die klip en klaar in de krant laat schrijven dat zij Veense Ruimtelijke Ordening belangen ondergeschikt acht aan Provincie belangen. En dan hebben we het wel over de vraag of jouw kinderen en kindskinderen in Veenendaal nog een huis kunnen vinden.

Het zuivere calvinisme ontstegen naar het grotere Provincie-doel en op weg naar het nog veel glorierijkere Europa. Hoe jammer en wat een verlies voor ons, inwoners van Veenendaal!


Ik weet niet of u het gevolgd hebt, maar deze partij bestaat het de Raad te laten besluiten dat het college onverwijld met de Provincie (jaja) in gesprek moet over uitbreidingslocaties voor Veenendaal (om onze kinderne en kindskinderen te kunnen huisvesten, dus goed plan) en dan in vrijwel één adem diezelfde Raad te laten besluiten dat dat niet op die twee percelen aan de Middelbuurtse laan mag, omdat de Provincie (jaja, daar is ie weer) toch echt nooit goed zal vinden dat de rode contouren verlegd worden om wonen mogelijk te maken. En...wie o wie, zal daarover waken bij de Provincie? En... moet je dan niet voor ongeveer iedere uitbreidingslocatie voor Veenendaal rode contouren laten verleggen door de Provincie? (en jaja daar is ie weer een keer)


En weet je, ik ben er ook gedeeltelijk ingetrapt. Niet scherp genoeg ingeschat hoe de Middelbuurtse laan politiek zou liggen. Dus wat heeft de Raad besloten: College, met gezwinde spoed praten met de Provincie (goed plan) maar...pas op he..wel binnen de rode contouren want o..o... die zijn zoooo hard voor sommige Veense leden van de Provinciale Staten. En..waag het niet te praten over de Middelbuurtse laan (gemiste kans die nu alleen maar duurder wordt).


Ik heb weer geleerd. Weer niet goed opgelet. Weer te goed van vertrouwen. En toch wil ik goed van vertrouwen blijven....als inwoner in een gewone Veense straat met gewone gezellige buren met jouw stem in de Veense gemeenteraad.


En Lokaal Veenendaal in de verkiezingen? We gaan er voor, zonder Haags geld, zonder Haagse dogma's en met een gezonde burgerzin in een mooi en groeiend Veenendaal!


MEEDOEN ? Gewoon eens bellen, mailen, komen.....http://www.lokaalveenendaal.nl/