Dat ik geen fanatieke blogger ben dat is mijn trouwe lezerspubliek wel duidelijk. En dat is een understatement zullen we maar zeggen.
Sinds mijn laatste blog is er wel veel gebeurd dat het schrijven waard is. Helaas is de behoefte om te schrijven het grootst bij negatieve ontwikkelingen. En dan schrijf ik weer liever niet.
Maar noblesse oublige... dus ik ga weer proberen mijn gedachten in leesbare teksten te vervatten.
De toenemende fragmentatie (toename van 1-mans fracties) in de Veenendaalse gemeenteraad is zorgwekkend. Want jah.... Hoe moet je je onderscheiden als je als éénmansfractie het woord hebt. Echt grote verschillen van mening en inzicht zijn er in Veenendaal niet. Een sterk afwijkende mening hebben om je te onderscheiden, daar wordt het debat ook niet beter van. Ik hoop voor Veenendaal dat in aanloop van de volgende verkiezingen onze lokale parlementatiërs elkaar vinden in gedeelde beelden en meningen in minder fracties.
Wat mij een paar keer bijna tot schrijven heeft gebracht is het populisme van de SP bij monde van Jan Breur over de huisartsenpost. Veel tamtam in de krant en met een oldtimer ziekenauto voor het raadhuis ludiek gaan staan zijn, gelardeerd met een huis aan huis blaadje vol met de spierballentaal van de SP. En dat terwijl diezelfde SP verzaakt bij de bespreking in het Raadhuis een week of zo ervoor met alle deskundigen, zoals de Edese huishartenpost en andere beslissers bij elkaar. Daarmee worden inwoners van Veenendaal op het verkeerde been gezet. Als onze huisartsen en verzekeraars niet willen en een commerciële huisartsenpost niet te betalen is, wat kunnen we dan nog. Alleen maar populisme bedrijven en zo de aandacht afleiden van de echte problemen? Maar ik geef graag toe dat ik Jan respecteer om zijn vaardigheid steeds weer de pers te halen met zijn foto en zijn teksten. Chapeau Jan!
Ik kan me nog wel eens voor mijn hoofd slaan als ik weer eens kritische opmerkingen maak over de pers die de Veenendaalse politiek verslaat. Soms helemaal onterecht als ik mailtjes niet gekregen heb, soms als ik een verkeerde naam van een blad noem (sorry Gelderlander, het was het AD), soms gewoon zo. Waarvoor excuses. welgemeend!
De ironie is dat je als lokale politieke partij afhankelijk bent van de lokale pers. Het kan maar zo zijn dat mijn gemopper Lokaal Veenendaal geen goed doet. Zonder media ben je nergens in deze informatie maatschappij.
Maar, echt waar, waarom altijd negatieve berichten, waarom niet berichten mt de nadruk dat het een grote eer is dat de Koningin in 2012 komt en dat er partijen zijn die het zo goed vinden voor het imago van hun stad.
Ooit heb ik eens een redactrice van Pauw en Wittenman de mantel uitgeveegd, vriendelijk hoor, over de media hypes rond wat nu het tunnel- en het spoorincident heten. Het zo groot uitvergroten van een probleem en een wat onhandige burgemeester in Veenendaal werkt echt contraproductief en lokt en trekt de problemen uit respectievelijk aan. Veenendaal is een stad met een industriële geschiedenis, dus is ook belast met de erfenissen daarvan. Maar Veenendaal is ook een mooie, gezellige en veilige stad. En als raadslid wil ik dat zo houden.
Wat mij hierin nu ook van het hart moet is dat ik dat gekloot van een paar pubertjes en onvolwassen jong volwassenen het voor hele groepen pubers en kinderen met dezelfde uiterljke kenmerken zo moeilijk maakt hun verdiende plek in onze samenleving in te nemen. Het zou zo goed zijn voor al die wel hardwerkende en goedbedoelende kids als onze pers, lokaal en nationaal ook de successen van de Fatima's, Mourad's en al die anderen over de persen laat rollen. Dat verdienen ze.
Als raadslid van Lokaal Veenendaal sta ik, en mijn fractie ook, voor een snoeiharde en duidelijke aanpak van die verklotende pubertjes én ook van hun ouders als die hun rol als opvoeder niet serieus nemen. Een aanpak die leidt tot een leven met werk, wonen en verantwoordelijkheid nemen. Mijn ervaring is dat ook die kids en grotere kids in de kern goed zijn, maar leiding en begeleiding nodig hebben. Geen ruimte laten voor gekloot...dat is de uitdaging!
Zo.... Genoeg geblogd. En... Met het voornemen vaker te bloggen, want als je dit te lang uitstelt komt er te veel tegelijk en dat kun je lezers ook weer niet aan doen.
Tot een volgende blog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten