Op 3 maart hebben de Veense gesproken. Lokaal Veenendaal kan met 3 raadszetels doorgaan met haar werk in de gemeenteraad.
De informateur, die alle partijen gehoord heeft, ziet voor Lokaal Veenendaal een rol weggelegd in een nieuw college. Lokaal Veenendaal zet daarvoor Hans Bouwmeester in, die zijn sporen in cultureel en onderwijzend Veenendaal verdiend heeft en ook geworteld is in Veenendaal.
Komende maandag (15 maart) zullen we met fractie en leden in het gemeentehuis bepalen wat de koers van Lokaal Veenendaal is in de collegeonderhandelingen. Woensdag 17 maart wordt in een openbare vergadering het rapport van de informateur behandeld
Tot zover de feiten.
Maar er is ook emotie.
Veel gebeld worden uit vele en onverwachte kanten van politiek Veenendaal. Vele meningen, opvattingen en gedachten worden over de telefoonlijn uitgewisseld. En iedere keer als ik de hoorn neerleg moet ik de stukjes van de puzzel even opschudden en weer de plek geven die ze mij dan weer gevoelmatig toekomen. Veel reflecteren met Hans. Beelden delen en vooral vaak controleren of het wel de juiste beelden zijn. Heel leerzaam...
En zo groeit ook het besef.
Wat willen we nu als Lokaal Veenendaal. Wat denk ik dat we willen. Maandag weliswaar een besluit van ons allemaal, maar ik snap wel dat alle ogen ook op Kwatta (ik dus)gericht zullen zijn. Voor mij de morele verplichting om vooral objectief de informatie te wegen. Niet veel ruimte voor eigen emotie en beleving.
Wat mij wel steeds bezig houdt is de vraag of wij datgene dat wij ONZE kiezers beloofd hebben, kunnen waarmaken als we "meeregeren" of dat we de schade kunnen beperken door oppositie te voeren.
Ik moet u meedelen...tot op de dag van vandaag zijn beide opties wat mij en mijn partijvrienden aangaat open. Het pluche is een verantwoordelijkheid die je ook wel waar moet kunnen maken. Kun je dat niet, dan moet je dat pluche vooral onder dat achterwerk schuiven dat die haar/zijn verantwoordelijkheid wel waar zegt te kunnen maken.
Met trots zeg ik nog steeds dat we voor die mensen gaan die ons dit mandaat met hun stemmen hebben gegeven. Nergens bespeur ik bij Lokaal Veenendaal de druk om mee te regeren om het regeren. Dat geeft wel een goed gevoel.
Nog steeds een lokale partij met gewone nuchtere mensen met lokale idealen. We gaan er voor omdat we iets willen neerzetten en als dat niet kan..... dan maar niet. Maar niet medeplichtig worden aan iets dat zich verzet tegen dat wat je de kiezers beloofd hebt.
Helaas is het niet zwart-wit en zit het in de balans van wat is haalbaar en hoe beperk je de schade. Wij doen ons best die balans te vinden en vast te houden.
KIEZER .... BEDANKT VOOR DAT VERTROUWEN!
Mijmeringen van Cees van der Voet. Inwoner, raadslid en fractievoorzitter van Lokaal Veenendaal. Mijn mijmeringen hoeven niet de mening van de fractie te reflecteren.
zaterdag 13 maart 2010
maandag 1 maart 2010
Samen begint bij jongeren
Ik mocht vandaag in het Rembrandt College deelnemen aan het scholieren verkiezingsdebat.
Een aula vol scholieren die verplicht het debat als les Maatschappijleer bijwonen en dat ook met overtuiging doen. Jongeren die joelen en klappen en ook slimme betrokken vragen stellen.
En politici die politiek correcte antwoorden geven waar die jongeren eigenlijk niets mee kunnen.
Pas toen het einde van die ochtend naderde kwamen de echte vragen. Over die scooter die door klierende jeugd geheel was vernield, die fiets met 150 euro schade. Meisjes die niet meer alleen naar huis durven omdat andere volwassen en jonge Veenendalers hun handen niet thuis kunnen houden.
Die jongen die mij aansprak en mij vroeg of ik niet iets kon doen aan die politie die niets doet.
Ik voelde me met knap lege handen staan...... maar mijn positie als raadslid geeft mij wel mogelijkheden.
Dus ik heb hem aangeboden mij te mailen of gewoon langs te komen met concrete problemen. Ik zal dan als raadslid voor die jongeren die zich genegeerd voelen de vragen stellen die kennelijk nodig zijn om jongeren, de hoop van de natie toch, weer vertrouwen te geven in de samenleving en de overheid.
Ik ben bang dat nog steeds veel lokale politici niet snappen waarom inwoners zich afkeren van de politiek en de lokale overheid.
Als ik er maar 10 kan helpen hun recht te krijgen en welk recht ze kunnen halen, dan hoop ik dat ik die tien weer heb kunnen overtuigen dat het hun samenleving is waar ze een onderdeel van uitmaken.
Daarvoor ben ik toch raadslid.... of niet soms???
Een aula vol scholieren die verplicht het debat als les Maatschappijleer bijwonen en dat ook met overtuiging doen. Jongeren die joelen en klappen en ook slimme betrokken vragen stellen.
En politici die politiek correcte antwoorden geven waar die jongeren eigenlijk niets mee kunnen.
Pas toen het einde van die ochtend naderde kwamen de echte vragen. Over die scooter die door klierende jeugd geheel was vernield, die fiets met 150 euro schade. Meisjes die niet meer alleen naar huis durven omdat andere volwassen en jonge Veenendalers hun handen niet thuis kunnen houden.
Die jongen die mij aansprak en mij vroeg of ik niet iets kon doen aan die politie die niets doet.
Ik voelde me met knap lege handen staan...... maar mijn positie als raadslid geeft mij wel mogelijkheden.
Dus ik heb hem aangeboden mij te mailen of gewoon langs te komen met concrete problemen. Ik zal dan als raadslid voor die jongeren die zich genegeerd voelen de vragen stellen die kennelijk nodig zijn om jongeren, de hoop van de natie toch, weer vertrouwen te geven in de samenleving en de overheid.
Ik ben bang dat nog steeds veel lokale politici niet snappen waarom inwoners zich afkeren van de politiek en de lokale overheid.
Als ik er maar 10 kan helpen hun recht te krijgen en welk recht ze kunnen halen, dan hoop ik dat ik die tien weer heb kunnen overtuigen dat het hun samenleving is waar ze een onderdeel van uitmaken.
Daarvoor ben ik toch raadslid.... of niet soms???
JESSS..hou Veenendaal bij elkaar.
Het Jan Roeckplein, Engelenburg-Noord en Schrijverspark zijn wijken in Veenendaal waar 30, 40 of wel 50 nationaliteiten samenwonen. Flatwijken uit de 60 en 70-tiger jaren die nu eindelijk aandacht krijgen. En niet alleen bij stenen alleen, maar juist de mensen die daar wonen die aandacht krijgen,
Ik heb respect voor betrokken bewoners zoals Debora en Dikkie die snappen dat als wij als samenleving niet nu gaan ingrijpen het over een paar jaar genadeloos uit de hand loopt.
Wie kent ze niet, die jochies van 10 tot 14, die uit die wijken komen, God noch gebod kennen, vrouwen beledigen, stelen en rotzooi trappen. Ouders van die kids die zich geen moer meer aantrekken van de samenleving en zich terugtrekken in hun flat en in hun allochtone gemeenschap.
Om die mensen, ouders en kinderen, gaat het. En dan kun je als gemeente daar wel een programma met geld tegen aangooien. Maar zonder mensen als Debora en Dikkie in die wijken die echt geven om alle inwoners, is ieder programma weggegooid geld. Erger nog, het zou inwoners alleen maar nog meer opsluiten in hun eigen gemeenschap en hun vooroordelen over de grote boze buitenwereld. Als we dat laten gebeuren explodeert deze generatie en daarmee Veenendaal. Dat moeten we echt niemand aan willen doen.
Lokaal Veenendaal is daarom zielsdankbaar dat mensen als bijvoorbeeld Debora en Dikkie om hun wijk en zijn inwoners geven. Ik hoop dat wij als politieke partij betrokken mogen blijven en zo bij de les blijven. Voor mij geldt dat ik de komende raadsperiode er alles aan wil doen om JES te laten lukken.
Die jochies moeten deel worden van een verantwoordelijk Veenendaal. En als Lokaal Veenendaal daarbij kan helpen dan doen we dat.
En daarom zijn mensen belangrijker dan stenen.
Ik heb respect voor betrokken bewoners zoals Debora en Dikkie die snappen dat als wij als samenleving niet nu gaan ingrijpen het over een paar jaar genadeloos uit de hand loopt.
Wie kent ze niet, die jochies van 10 tot 14, die uit die wijken komen, God noch gebod kennen, vrouwen beledigen, stelen en rotzooi trappen. Ouders van die kids die zich geen moer meer aantrekken van de samenleving en zich terugtrekken in hun flat en in hun allochtone gemeenschap.
Om die mensen, ouders en kinderen, gaat het. En dan kun je als gemeente daar wel een programma met geld tegen aangooien. Maar zonder mensen als Debora en Dikkie in die wijken die echt geven om alle inwoners, is ieder programma weggegooid geld. Erger nog, het zou inwoners alleen maar nog meer opsluiten in hun eigen gemeenschap en hun vooroordelen over de grote boze buitenwereld. Als we dat laten gebeuren explodeert deze generatie en daarmee Veenendaal. Dat moeten we echt niemand aan willen doen.
Lokaal Veenendaal is daarom zielsdankbaar dat mensen als bijvoorbeeld Debora en Dikkie om hun wijk en zijn inwoners geven. Ik hoop dat wij als politieke partij betrokken mogen blijven en zo bij de les blijven. Voor mij geldt dat ik de komende raadsperiode er alles aan wil doen om JES te laten lukken.
Die jochies moeten deel worden van een verantwoordelijk Veenendaal. En als Lokaal Veenendaal daarbij kan helpen dan doen we dat.
En daarom zijn mensen belangrijker dan stenen.
Abonneren op:
Posts (Atom)